نزدیک به پنج هزار سال پیش، مصریها چیزهایی شبیه کفش ساخته بودند. البته بهتر است به آن ها بگوییم پوشینه پا یا پاافزار، نه کفش. از کفش های مصری های قدیم میشود طرز زندگی و طبقات اجتماعی در آن زمان را فهمید. تمدن ایرانی، یونانی و رمی هم پوشینه های دیگری درست کردند که نشان دهنده طبقه اجتماعی فرد و میزان قدرت او بود. نام بسیاری از این پوشینه ها هنوز هم استفاده می شود، مثل سندلیوم که امروزه به آن صندل می گویند.
در قرن چهارم و پنجم میلادی امپراتوری روم به بیزانس منتقل شد. کم کم تفکرات مسیحی روی کفش ها تاثیر گذاشت چون مسیحی ها اعتقاد داشتند کفش باید کاملا پوشاننده باشد به همین دلیل کفش ها در مغرب زمین از حالت صندل به شکل روبسته درآمد. جالب است آگاه باشید که برای خرید انواع کیف و اکسسوری میتوانید به صفحه اصلی سایت مراجعه کنید.
در قرن دهم و دوازدهم میلادی، اروپایی ها در جریان جنگ های صلیبی از علم و دانش مسلمانان حتی برای کفش هایشان استفاده کردند. در قرن چهاردهم، با پیشرفت صنایع، آرام آرام پارچه و چرم دباغی شده نازک وارد صنعت کفش سازی شد. بسیاری قرن چهاردهم را قرن آغاز مد می نامند.
اواخر قرن چهاردهم هم کفش های نوک تیز مد شد که مردم به هر زحمتی که بود پنج تا انگشتشان را در کفش های پنجه نوک تیز می کردند تا ثابت کنند چقدر با شخصیت هستند. شروع این مد از هلند بود؛ جایی که عذاب شست پا و پا درد را برای مردم قرن چهاردهم میلادی به ارمغان آورد.
کفش یا موزه که در زبان فارسی افغانستان رایج می باشد، پا افزار یا پوشینه ای است که برای محافظت از پاها برای انجام کارهای روزمره در بیرون از خانه استفاده می شود. پای انسان ها دارای استخوان هایی می باشد که به جرئت میتوان گفت نسبت به دیگر اعضای بدن استخوان های حساس تر و بیشتری در آن موجود می باشد به همین دلیل در برابر خطر های روزمره آسیب پذیر تر می باشد.
با طراحی کفش ها در طول زمان متوجه تغییرات آن ها از نظر ظاهر، جنس، طرح، مواد قابل استفاده در کفش، کارکرد، وزن و.... می شوید. کفش واژه ای پارسی است که جالب است بدانید در پارسی میانه هم به همین صورت گفته شده است و به سازنده کفش یا تعمیر کننده آن هم کفاش یا کفش گر می گفتند. کفاش کلمه ای عربی، و کفش گر کلمه ای فارسی می باشد که در کتاب های باستانی مانند شاهنامه از این لغت استفاده گردیده است.
کفش ها شامل اجزاء داخلی و خارجی می شوند که با به کار گیری آن ها یک کفش، تبدیل به یک کفش واقعی می شود. اجزاء داخلی و خارجی کفش به شرح زیر می باشد:
برای خرید یک کفش باید نکات بسیار زیادی را در نظر گرفت که به خرید یک کفش مناسب و ارگونومیک کمک کند. مهم ترین وظیفه کفش حفاظت از پا و ممانعت از آسیب رسیدن به آن است ولی متاسفانه بسیاری از کفش ها به پا آسیب میرسانند. کفش نامناسب یکی از علل مهم بسیاری از بیماری های پا است و می تواند موجب بروز بیماری هایی مانند انحراف شست پا، سائیدگی شست پا، میخچه، انگشت چکشی و فرو رفتن ناخن در انگشت شود. کفش جدا از زیبایی باید با دوام و راحت هم باشد.